fiŭ [0 mensile di documentazione

(1)

1’

fiŭ [0

mensile di documentazione e organizzazione della

Federazione Esperantista Italiana anno 55 - giugno 1977 __________

sped. in abb. post. gr. III/7 0

Direttore responsabile: Silvio Stoppoloni Direzione e redazione: 51100 Pistoia, Via

Guerrazzi, 18 ______

Amministrazione: FEI, 20143 Milano, Via Villoresi, 38 - Tel. 02/8350857 - c.c.p.

n, 3/43154__________________________

Registrazione del Tribunale di Milano:

n . 85 del 27-2-1970_______

Stampatore: Artigiana, 51100 Pistoia, Via Pacinotti, 44 ___________________

Abbonamento annuo: in Italia L. 2000 - estero L. 2500

Un numero: L. 300

(2)

□ AGADO

laborgrupo D: seminariaj temoj, al la esperanto-kluboj (Nicola Minnaja), cosa si chiede alla FEI cosa chiede la FEI, (Umberto Stoppoloni), corso per le radio, qualche efficace argomentazione

laborgrupo F: seminariaj temoj, esenca bibliografio, referantoj

laborgrupo G: seminariaj temoj, gvidanto ief-konsilio komunikas

eta informado itala eta informado internacia libroj kaj recenzoj

□ RUBRIKOJ

nova sento rimarku

NORME DI COLLABORAZIONE

I testi destinati alla pubblicazione sulla rivi- sta devono essere dattiloscritti lasciando nel foglio un margine di 2-3 cm. almeno da un lato e usando interlinea 2; devono giungere in redazione entro il giorno 5 di ogni mese.

Quaderni K

saggi monografici su problemi di peda- gogia, etnismo, sociolinguistica.

K-l: L’insegnamento delle lingue stra- niere nella scuola elementare - un esperimento alternativo

(relazione sulVinsegnamento della lingua straniera nella scuola a tem- po pieno.

L ’esperienza della scuola « Dante » di Cesena dove dal 1972 si inse- gna esperanto).

K-2: Le lingue pericolose

(II problema delle minoranze etni- che in Europa. II movimento espe- rantista come minoranza « sui ge- neris »: storia delle persecuzioni su- bite).

K-3: Internazionaliti della cultura Aspetti linguistici e pedagogici.

(Esperanto e cultura-. lo spazio cul- turale e ’quasi-etnico’ della lingua internazionale. Vimportanza di una educazione internazionale nella scuo- la primaria: l’esperienza della scuola elementare (a tempo normale) di S. Pier di Canne - Chiavari).

K-4: II valore educativo della lingua internazionale.

laborgrupo D

SEMINARIAJ TEMOJ

(resumo; detalojn legu en la n. 2-3, Pĝ- 5)

1. La situacio hodiaŭ.

2. La malfortaj flankoj.

3. Kio estas plibonigebla?

4. Kiel ni mezuru nin mem?

Vi trovos jene unue interesajn indikojn por vin pretigi por la seminario D kaj due (kaj samtempe) ion utilan eĉ por tuja utiligo.

Substrekindaj la perspektivoj por la radio- kursoj kaj, sub la titolo « Qualche efficace argo- mentazione», du tekstoj kiujn ĉiu povus utile uzi ne nur por privataj diskutoj aŭ rebataj ar- gumentadoj sed ankaŭ kaj precipe por represo ĉe aliaj periodajoj aŭ alispeca taŭga diskonigo.

AL LA ESPERANTO-KLUBOJ Grupo D: Agado tra la lokaj kluboj.

Celo de ĉi tiu laborgrupo estas reci- proka helpo inter la lokaj kluboj de Itala Esperanto-Federacio por pli bona komu- na direktado de la farota laboro. Ni memoru bone, ke la progreso de Esperanto en nia lando estas grandparte konfidita al la lokaj kluboj: komparado de la akiri- taj spertoj kaj interŝanĝo de konsiloj certe montriĝos valora instigo por la malplej fortaj aŭ plej junaj kluboj, kaj stimulo al plibonigo ankaŭ por la plej spertaj.

La programo de tiu ĉi laborgrupo estis fiksita ĝuste por ke ĉiuj aspektoj de la lduba vivo estu priatentitaj; aliajn erojn povos enŝovi la partoprenantoj.

Por ke ĉi tiu parto de la kongresaj laboroj estu sukcesa, kunlaboro de la di- versaj kluboj estas nepre necesa. Ĉiu klubo bonvolu sendi almenaŭ unu reprezentan- ton, kiu estu preta doni ĉiujn informojn pri la kluba vivo; kiom da membroj estas, kiom el ili regule vizitas la klubejon, kiom ofte la klubo organizas ion por la mem- braro, kiuj estas la temoj de la kunsidoj, kiel la klubo informas pri Esperanto, kiom

da kursoj ĝi organizas, kaj tiel plu. La diskutado pri la nuna situacio povos esti taŭga enkonduko. Kompreneble la repre- zentanto, post la fino de la kongreso, ra- portos al sia klubo la rekomendojn de la laborgrupo. Kompreneble, estas rekomen- dite ke li (aŭ ŝi) partoprenu al ĉiuj kunsidoj de la laborgrupo. La klubo povas ankaŭ repagi parton de la elspezoj de Ia komisiito.

La kunlaboro de ĉiuj kluboj estas an- taŭkondiĉo por sukceso de ĉi tiu parto de la kongresaj laboroj. Tiu sukceso estas antaŭkondiĉo por pli fruktodona agado dum la venonta jaro.

La konsilio de IEF atendas viglan akti- van partoprenon; ĉiu klubo sendu kiel eble plej frue la nomo(j)n de sia(j) repre- zentanto(j) al:

Renato Corsetti via Strabone, 1 00176 Roma

laborgvidanto de grupo D Nicola Minnaja

Cosa si chiede alla F.E.I.

Cosa chiede la F.E.I.

Piŭ o meno direttamente da alcuni soci e gruppi perviene la domanda: cosa fa la FEI per aiutarci nelle attivita locali? La domanda riguarda 1’attivita organizzativa e quella informativa, ma trova una contropartita: quanti soci e gruppi rispondono alle richieste della FEI?

II fine associativo richiede coordinamento e collaborazione per una presentazione preparata e razionale verso il pubblico. Prepariamoci a discuterne nel gruppo di studio D durante il prossimo congresso.

Per introdurre la discussione sono da richiamare alcune premesse che si sotto- pongono alPattenzione dei lettori per la verifica delPimpegno personale di ognuno.

IL SIGNIFICATO E LO SCOPO DI ESSERE ESPERANTISTA

E ’ importante distinguere le caratteristiche delle persone che si interessano al- 1’esperanto. Vi sono sempliŭi conosci-

tori della lingua, i quali la usano soltanto per soddisfare un interesse personale e non manifestano volonta di impe- gnarsi secondo fini associativi con ri- flessi sociali. La tendenza associativa e invece propria di chi desidera realizzare la diffusione dellŭdea della lingua internazionale mediante la collaborazione e la solidarieta e si riconosce partecipe di un’attivita comune.

Coloro che sono disposti a collaborare per diffondere la lingua internazionale si differenziano secondo le possibilita, le capacita o le disponibilita individuali: da una parte chi e disposto a contribuire fi- nanziariamente ma non ad agire attivamen- te, dalPaltra chi ha capacita organizzativa, iniziativa di metodi e di argomenti ed e disposto a contatti in vari settori della societa. Si pud allora tentare la definizione delPesperantista: persona che, avendo la ventura di conoscere la lingua internazionale, ed essendo convinta della sua uti- lita, desidera favorirne la diffusione perche anche altri possano conoscerla ed uti- lizzarla. Con questa opera, basata su essenziali principi di giustizia e di liberta, Pesperantista contribuisce al miglioramen- to pacifico della societa umana con la pro- spettiva di piŭ razionali e piŭ giuste con- dizioni di vita proprie e dei suoi simili.

DalPincontro di piŭ volonta sorge Por- ganizzazione associativa, che ha i suoi nuclei essenziali nei gruppi locali; in essa i singoli cercano il modo e Poccasione per realizzare la finalita che e espressa attraverso Padesione.

I vari aspetti delPattivita esperantista si riconducono a due forme fondamentali:

Pinformazione e Pinsegnamento. Riservan- do agli insegnanti (instruistoj) la speci- fica competenza delPattivita didattica, si deve riconoscere che tutti gli esperantisti sono genericamente anche insegnanti ( instruantoj) tutte le volte che informa- no altre persone sulle qualita essenziali e sulle finalita delPesperanto e ne espongono gli elementi strutturali. Su questa base si fonda il movimento esperantista, tendente a far aumentare il numero delle persone informate, perche vi

© ©

(3)

agado agado sia una pubbiica opinione favorevole

sempre piŭ diffusa. Questo scopo, che favorisce il riconoscimento ed il pratico uso aella lingua internazionale per piŭ liberi e piŭ economici rapporti tra gli uomini, ha anche il risultato di sensibiliz- zare ad una piŭ critica e cosciente valu- tazione degli eventi di natura sociale ed educativa.

FUNZIONE DELL’ORGANIZZAZIO- NE ASSOCIATIVA

L’esperantista quando e inserito in una forma associativa pud meglio operare, perche pud valersi di un lavoro preparato collettivamente, nel quale si articolano sempre nuove esperienze.

L’attivita informativa deve essere svol- ta diffusamente in ogni occasione ed a tutti i livelli sociali; a tale scopo i mem- bri di gruppi locali meglio dei soci isolati hanno possibilita di avvicinare organi di stampa, esponenti di altre organizzazioni di natura amministrativa, politica, sinda- cale, culturale. Per gli stessi motivi sono necessari i raggruppamenti regionali i quali consentono contatti con persone ed organi di interesse pubblico operanti nelle rispettive zone, anche per la ricerca di fonti di finanziamento. Analogamente, gli organi centrali devono curare, oltre l’opera di coordinamento, 1’azione informativa diretta ad enti e uffici di carattere nazionale ed internazionale.

Ogni attivita informativa deve essere sostenuta da metodi razionali adattabili secondo le persone e gli ambienti, e da una conoscenza adeguata e convinta degli argomenti da esporre.

Questo tema, in parte gia trattato nel 2° gruppo di studio durante il Congresso di Trento (1973), sara ripreso ed am- pliato nelPambito delFazione dei gruppi locali, nel gruppo di studio D del Con- gresso di Campobasso; il suo esame sara ivi inquadrato nello schema organizzativo risultante dal nuovo statuto della F.E.I.

Umberto Stoppoloni

IN TUTTA ITALIA, DA TUTTE LE STAZIONI RADIO FATE IMPARARE L’ESPERANTO

E’ DISPONIBILE «JEN NIA MONDO»

E ’ disponibile la versione italiana del corso per radio « Jen nia m ondo». 11 corso e inciso su 3 cassette C60, e artico- lato in 12 lezioni di 15 minuti ciascuna complete di sigla musicale iniziale e finale e con intervallo, sempre in musica, a meta lezione.

E’ anche in vendita il testo scritto delle lezioni per coloro che vogliono seguire il corso con maggior profitto.

OUALCHE CONSIGLIO PER UNA BUONA IMPOSTAZIONE DEI CORSI PER RADIO.

1) il corso dovrebbe essere preceduto da alcune trasmissioni introduttive sul problema linguistico e sulla soluzione of- ferta dalla lingua internazionale esperanto;

2) le trasmissioni introduttive possono essere utilmente vivacizzate con intervi- ste ad esperantisti della zona o comunque a persone che abbiano sperimentato le difficolta linguistiche;

3) e altresi consigliabile la lettura di documenii tratti dalla stampa piŭ spe- cializzata (« La moncla lingvo-problemo », le pubblicazioni del KER);

4) risulta che:

a) il sabato e il giorno con indice di ascolto piŭ alto;

b) le ore con piŭ alto indice di ascolto nei giorni feriali sono quelle fra le 18 e le 20;

c) ovviamente l’ascoltatore-tipo al mattino e la casalinga, al pomeriggio lo stu- dente.

Concludendo: se potete scegliere le ore di trasmissione, utilizzate la fascia ora- ria dalle 14 alle 16 del sabato, replican- do o al mattino o tra le 18 e le 20 di un altro giorno feriale.

QUANTO COSTA

II corso completo (cassette-rvolume) = L. 18.000 (comprese le spese di spedizione).

II solo volume = L. 2.500 (comprese le spese di spedizione).

Fino al 15 luglio i gruppi o i loro in- caricati potranno godere di uno sconto a scopo promozionale; il corso completo viene messo in vendita a L. 15.000.

qualche efficace argomentazione

L’ORGANIZZAZIONE MONDIALE PER LA SALUTE E’ MALATA?

Parlando davanti all’Organizzazione Mondiale della Sanita il 20 maggio 1975, un cieco, il sig. John Wilson, presidente delVOrganizzazione Mondiale per la lotta contro la cecita, ha spiegato che un investimento affatto modesto renderebbe possibile salvare la vista di milioni di uomini. Curare il tracoma, causa principale di cecila nel mondo, co- sta solo 0,5 dollari statunitensi per una persona; proteggere gli occhi dei bambini mi- nacciati di xeroftalmia (causa principale di cecita tra i bambini) non costa piu di 0,12 dollari alVanno per un bambino; in India si e resa la possibilita. di vedere a dodicimila malati di cateratte, al costo di 5 dollari per ogni operato. Non e scandaloso, che non si riesca a raccogliere il denaro necessario per lottare contro queste malattie e salvare la vista a milioni di uomini?

I delegati dei 145 stati hanno ascoltato senza scomporsi, senza dubbio rattristati per la impossibilitd di trovare il denaro necessario per alleggerire queste sofferenze. Ma il 28 di maggio, questi stessi delegati hanno preso due decisioni miranti a Jar avere al- l’arabo e al cinese la posizione di lingue di lavoro, decisioni che costeranno all’Organizza- zione Mondiale della Sanita 5 milioni di dollari alVanno (Documento A-28/50) cioe ab- bastanza per salvare la capacitd di vedere a 10 milioni di uomini colpiti da tracoma.

Parc di essere davanti a uno spettacolo di prestigiatori: vi volete preoccupare della salute dei popoli, il denaro e invisibile; volete pagare interpreti, traduttori e tonnel- late di carta? Opld, ecco il denaro in cassa. Queste sparizioni e riapparizioni hanno spinto lo psicologo linguista, insegnante presso VUniversita di Ginevra, Claude Piron a indirizzare il 26 giugno 1975 al Direttore Generale delVO.M.S. una lettera aperta che qui riassumiamo.

Le organizzazioni internazionali — ritiene Vautore — soffrono di una malattia della mente chiamata Babele, che assorbe una grandissima percentuale dei loro mezzi finanziari a danno delVattivita per cui sono state create.

Ad esempio VO.M.S. ha rinunciato, per mancanza di denaro, ai progetti seguenti, tra molti altri: Guinea, equipe igienica di Conakry 165.280 dollari; Malesia, riadatta- mento di handicappati fisici 130.500 dollari; Birmania, lotta contro la lebbra 83.000 dollari; Repubblica Dominicana, lavori igienici di base 26.000 dollari (Actes Oficiels de VO.M.S. N. 223, App. 5). L ’O.M.S. dunque — sottolinea la lettera — non puo trovare 26.000 dollari per far aver acqua sana ad un paese economicamente sfavorito o per co-

Per le ordinazioni rivolgersi a:

Federazione Esperantista Italiana, Via Villoresi, 38 - 20143 Milano - C.C.P.

3/43154

Per qualsiasi informazione o problema tecnico, rivolgersi a:

Michela Lipari, Viale Volta 8 5 /e - 28100 Novara.

©

(4)

struirvi una rete di fognature, ma e pronta a dedicare 5.000.000 di dollari alVanno a un lavoro puramente amministrativo. Tuttavia 1’igiene e la base della pubblica salute, e l’acqua si presenta di per se fattore chiave per Vigiene...

Come dunque risparmiare i milioni infruttuosamente attribuiti al plurilinguismo non privilegiando linguisticamente alcuna nazione? Una soluzione esiste ed e provata pra- ticamente la sua adeguatezza. Purtroppo ostinati pregiudizi hanno finora impedito di applicarla a livello interstatale. La lettera aperta chiede al Direttore Generale di stu- diarla obbiettivamente, con tutto il necessario rigore scientifico.

Ouesta soluzione e la lingua internazionale Esperanto, che si padroneggia dieci volte piŭ facilmente di una lingua nazionale straniera e rende possibile una comunica- zione piŭ compiuta tra stranieri. La lettera continua: ‘A l Congresso Universale di Esperanto, che avra luogo quest’anno dal 26 di luglio al 2 di agosto a Copenhagen, potra presenziare a discussioni, che saranno altrettanto internazionali quanto quelle dell’Assem- blea Mondiale della Sanita, ma i cui costi di traduzione e di interpretazione assommeranno a 0 doliari. AlVUniversitd Estiva Internazionale, che si riunira nel quadro del Congres- so, professori universitari di tutto il mondo presenteranno conferenze in esperanto su temi del loro settore. Vedra che ‘Babele’ e stata sconfitta: la terapia ha funzionato.

Come applicarla praticamente? Decidendo che tra dieci anni la sola lingua per- messa nelle sedute e nei documenti sara Vesperanto. La semplice esistenza di questa di- chiarazione fara organizzare ai Ministeri relativi Vistruzione della lingua internazionale.

Gli altri problemi si risolveranno per la semplicita stessa della lingua. Appoggiato su questa dichiarazione, Vesperanto si diffondera rapidamente in tutto il mondo.

L ’autore della lettera aperta, che da molto tempo pratica Vesperanto, ritiene che

‘Babele’ e una vera e propria malattia, appartenente al settore della psichiatria so- ciale. « Soltanto un fattore psicopatologico puo spiegare che uomini, di fronte a un problema con gravi conseguenze umane e ffnanziarie, riffutino a priori di cGnsiderare una soluzione la cui validita si controlla facilmente ». Ed egli conclude: « In un mon- do dove la malattia affligge tanti uomini, e necessario prioritariamente realizzare le at- tivita pratiche sul campo e non appesantire i lavori amministrativi.

E ’ esistito un tempo, in cui le discussioni sulVesperanto stavano sollevate su un’alta sfera teorica. L ’evoluzione delle relazioni internazionali ha modiffcato questa realta: oggi la questione riguarda Valternativa salute o malattia, vista o cecita di mi- lioni di uomini. E ’ sperabile che i responsabili delVattivita per la salute nel mondo riu- sciranno a salvarsi dalla propria cecita mentale per avere il coraggio di guardare di- rettamente ai dati del problema e a tutte le soluzioni possibili».

EUROPA E LIN GUE

Nella Comunita Europea sono in servizio 2000 traduttori e interpreti che usano sei lingue. II costo del lavoro di traduzione e di due milioni di sterline alVanno e un quarto di tutti gli impiegati nella Comunita lavora esclusivamente per le lingue.

Dal rapporto in lingua inglese nel bollettino « Parlamento europeo » n. 22 del mar- zo 1976 risulta che ad una domanda di Lord Reay sulla possibilitd di eliminare i costi della traduzioni, mediante adozione di una lingua comune, il Sig. Borschette, membro della Commissione, rispose che tali costi si possono ridurre ma non annullare e cio usan- do soltanto le lingue maggiori.

Intervenne allora Tom Normanton, facente parte del gruppo di 57 parlamentari inglesi amici delVesperanto, il quale presento il serio suggerimento di usare Vespe- ranto. II Sig. Borschette allora, con una risposta del tutto non pertinente, informo che

la Commissione non aveva mai trattato quel delicato argomento e aggiunse che « VEu- ropa si valorizza se ciascuno si esprime nella propria lingua ». Tale risposta provoco Vin- tervento del parlamentare lussemburghese Colette Elesh il quale chiese se quella affer- mazione signiffcasse un ampliamento delle lingue usate « perche alcuni parlamentari, come i lussemburghesi, non possono a Strasburgo usare lingue usate normalmente nei parlamenti nazionali». E allora Borschette dichiaro che esiste un « gentleman’s agree- ment » di far cessare la traduzione ad alcune lingue non importanti.

E ’ cosi che si tutelaao la dignita e la cultura di tutti i popoli?

E ’ cosi che si gestiscono i soldi di tu tti i contribuenti europei?

laborgrupo G laborgrupo F

1. Esperanto kiel lingvo kaj instru- objekto.

2. Instruado de esperanto.

2.1. Celoj.

2.2. Metodologio.

2.3. Iloj.

Estos atente prikonsiderataj la mal- samaj kondutmetodoj en medioj mal- samaj pro aĝo de la lernantoj kaj ĝe- neralaj instru-kondiĉoj.

Seminarianoj partoprenos en ekzer- cadoj, ktp.

1. Prezentado de la akirita doku- mentaro pri la unuaj kaj/aŭ plej si- gnifaj paŝoj de la esperanto-movado en Italujo.

2. Raportoj, kontribuoj, intervjuoj far veteranoj cele al la kiel eble plej kompleta dokumentaro pri la bistorio de la esperanto-movado en Italio.

( La sukceso de la seminario ĉefe estos ŝuldata al la kapablo de la par- toprenantoj kunordigi la « memoritan bistorion » por ebligi ekprilaboradon de « skribita bistorio » ).

ESENCA BIBLIOGRAFIO

RAKUŜA R., Metodiko de la espe- ranto-instruado, Ljubliana 1970.

SZERDAHELYI I., Metodologio de esperanto, Budapest 1975.

TITONE R., Bilinguismo precoce e educazione bilingue, Armando, Roma 1972.

REFERANTOJ: Elisabetta Formag- gio, Sergio Mariani, Fabrizio Pennac- chietti, Giancarlo Sartorio, Gianfran- ca Taddei.

GVIDANTO: Franco Cardone (eventualaj referantoj bonvolu sin anonci ĉe li: Via Balestrieri, 1 8 /26 - 10155 Torino).

ief-konsilio komunikas

VOĈDONOJ EN CAMPOBASSO IEF-konsilio, rimarkinte la neceson al- menaŭ laŭgrade celi novan organizan kaj reprezentan strukturon, kiu konkrete rea-

(5)

agado

liĝos post oficiala aprobo de la nova statuto far kompetentaj aŭtoritatuloj, taksis oportune ke, okaze de venontaj voĉdonoj por renovigo de IEF-konsilio, 8 estraranoj estu elektataj inter la kandidatoj lo- ĝantaj en la regionoj kiuj konsistigas la 1-an kaj 2-an interregionajn komitatojn kaj 5 estraranoj inter la kandidatoj loĝan- taj en la ceteraj regionoj.

UEA-KOMITATANOJ

Dum venontaj du jaroj reprezentos IEF-n ĉe la Komitato de UEA estraranoj Renato Corsetti kaj Michela Lipari.

DEMISIOJ DE ESTRARANO VITTO- RIO DALL’ACQUA

IEF-konsilio, en kunsido okazinta la 11/12-an de junio 1977, konstatis demi- siojn de estrarano Vittorio Dall’Acqua, kiu ilin prezentis per letero de la 11-a de marto 1977 kiu jenas:

A1 la konsilio de I.E.F.

Per ĉi tiu letero mi demisias kiel konsiliano de IEF pro jenaj motivoj:

1 - Mi ne samopinias kun la ideologia, par- tieca politiko, kiu estas sekvata de la revuo, kio ŝajnigas ke I.E.F. ĝin alprenis.

2 - Mi ne aprobas la elekton de unu temo de la venonta kongreso, nome: nunaj inaj star- punktoj: virinoj antaŭ la Internacia Lingvo. Tiu temo efektive estas mistifika. Fakte, ĉar oni ne povas certe serioze diskuti pri la dua parto, tio estas pri malsameco inter viroj kaj virinoj antaŭ la Internacica Lingvo, antaŭ kiu ne ekzistas seksaj diferencoj, oni konkludas, ke la di- skuto ĉefe tuŝos « inismajn » temojn (kiel cetere oni aŭspicias en ĉefartikolo en la revuo), kaj inismajn problemojn, kiuj estas tute ekster niaj kompetenteco kaj celo kaj povo ( « n ia j» kiel IEF, kompreneble, ĉar nenio malhelpus, ke tiuj temoj trovu spacon inter la aranĝoj de la Fakaj Asocioj, kie inisma kunveno taŭgus, flanke de tiuj de MEM aŭ UECI).

3 - Mi ne plu intencas kunrespondeci pri la mal-aĉeto de propra sidejo de IEF, opiniante ke la aĉeto ne okazis ne pro la objektivaj malfa- cilajoj, sed pro manko de efektive politika volo, malgraŭ formalaj konsentoj de la Konsilio.

Ĉar mi opinias, ke IEF-anoj, inter kiuj multaj min elektis, rajtas esti informitaj pri la kialo de

miaj demisioj, mi petas, ke ĉi tiu letero estu publikigita en la revuo.

Mi profitas la okazon por danki ĉiujn kiuj havis la okazon kunlabori kun mi.

Vittorio Dall’Acqua

Dum la estrarkunsido okazinta la 19- 20-an de marto 1977, IEF-konsilio estis forĵetinta la akuzojn; krome ĝi estis do- ninta al iuj estraranoj la taskon klarigi eventualajn miskomprenojn kaj inviti Dal- l’Acqua reekzameni la sintenon. Ĉar, post tiuj klopodoj, nenia ŝanĝo evidentiĝis, IEF-konsilio, kiel dirite, konstatis la de- misiojn de estrarano Vittorio Dall’Acqua.

Finan respondon al la akuzoj konsistigos la morala raporto de la konsilio kiu aperos en venonta numero de la revuo.

PROGRESAS LA PREPARLABOROJ POR LA 48-A KONGRESO DE ESPE- RANTO EN CAMPOBASSO

Mankas nur kelkaj detaloj por difini la oficialan programon de la kongreso en Campobasso. La IEF-konsilio ekzamenis la lastajn problemojn koncernajn. Estas antaŭvidita publikigo de la programo en venonta numero de la revuo. Intertempe la konsilio rimarkis la kontentigajn paŝojn faritaj ĉe la aŭtoritatuloj kaj ties intere- ŝigon ankaŭ okaze de pasinta Interregiona Kunveno, kiu je la fino de majo kunveni- gis en Campobasso esperantistojn de naj- baraj regionoj.

INVITO DELLA SEGRETERIA FEI AI RESPONSABILI

DEI GRUPPI

In segreteria risulta che molti gruppi non hanno ancora jatto per- venire le quote di adesione dei ri- spettivi soci per il

1977.

E ’ da rite- nere che in molti casi si tratti di pro- blemi « tecnici » che e comunque estremamente urgente risolvere per comprensibili esigenze organizzative.

eta informado itala

INTERLINGVISTIKO EN VENECIO Sekve de iniciato de d.ro Fabrizio Pen- nacchietti, profesoro pri semida filologio en la Venecia Universitato, la rektoroj de la Universitato de Venecio kaj de la Universitato « Eotvos Llorand » de Bu- dapeŝto (kie esperanto estas instruata de Prof. Istvan Szerdahelvi) ĵus subskribis konvencion, por ke, en la kadro de kultura kunlaboro, dum venontjara majo okazu en Venecio simpozio pri Interlingvistiko, kun aparta konsidero al esperanto. Rajtos partopreni la aranĝon nur italaj kaj hun- garaj sciencistoj.

FERVOJA HORAR-LIBRO DAŬRE EN ESPERANTO

Ankaŭ la somera eldono de la oficiala horarlibro de la italaj ŝtatfervojoj entenas ĝeneralajn klarigojn en la itala, franca, germana, angla, ĥispana kaj esperanto. Tio okazas jam de 1968.

NOVA ITALA PERANTO POR AŬTOMOBILISTOJ

S.ro Aldo Viotto, Via Lorenzetti 42 I - 34144 Trieste estas nova peranto de I.E.K.A. (Internacia Esperanto Klubo Aŭtomobilista) por Italujo.

FORPASIS D.RO CESARE ARIETI La 21-an de maio mortis neatendite d.ro Cesare Arieti; li lernis esperanton nur antaŭ kelkaj jaroj kaj tre rapide tiel bone regis ĝin, ke li gajnis literaturajn premiojn per noveloj originale verkitaj en la internacia lingvo. Li ankaŭ kunla- boris ĉe Radio Roma, precipe en la jaroj 1975 kaj 1976. Ne estos forgeseblaj liaj simpatio kaj sindonemo en la agado por esperanto kaj en ĉiaj cirkonstancoj.

LA GRANDA FOIRO

Ankaŭ ĉijare la Milana Foiro varbis per Esperanto, eldonante du afiŝojn kun

E-teksto (respektive: « Foiro de Milano 14-an/23-an de aprilo 1977 Internacia Centro de la Interŝanĝoj » kaj « Milano

’La Granda Foiro’ Generala Specimen- foiro 14-23 aprilo 1977 - 57 fakaj ekspo- zicioj majo 1976 - aprilo 1977 »).

POR PETI RAI-ELSENDOJN

« RAI. - Dipartimento trasmissioni sco- lastiche ed educative per adulti, viale Maz- zini 14, 00195 ROMA »: jen la adreso, al kiu oni povas skribi por peti regulajn elsendojn en Esperanto, sur mezaj ondoj aŭ per frekvenca modulado, destinitaj al Italujo.

La elsendoj en Esperanto de RAI sur kurtaj ondoj estas destinitaj al eksterlan- do. kaj do ili ,ne estas aŭdeblaj en Italujo.

Oni skribu en itala lingvo.

eta inforraado internacia

ĈU VI VOLUS LABORI POR ESPE- RANTO?

(alvoko de !a Volontula Servo de UEA) Preteco dediĉi siajn fortojn al esperanto sen financa kompenso (por ne pa- roli pri gajno) konsistigas la ĉefan armi- lon de la Esperanto-movado.

Ke aperis tiom da libro; kaj gazetoj, ke okazis tiom da kursoj, renkontiĝoj kaj kongresoj, ĉio tio plejparte dependas de grandaj fortostreĉoj fare de volontuloj. Se esperanto dependus nur de pagata laboro, ĝi tutcerte restus ankoraŭ en la stadio de projekto, se entute ĝi ankoraŭ ekzistus.

Montriĝis vero, ke multaj homoj, kiuj disponas pri sufiĉe da libera tempo kaj volonte ion farus por progresigi esperanton, simple ne scias, kion fari aŭ kiel fari.

En UEA estiĝis lastatempe kadro por pli bona utiligo de volontulaj laborfortoj

— sub la titolo VolontuJa Servo, A1 tiu servo sin anoncas personoj, kiuj pretas

®

(6)

disponigi sin por ia laboro, kaj aliflanke organizaĵoj aŭ instancoj, kiuj bezonas vo- lontulan helpon. Ekzemple, iu domma- strino sen infanoj volonte havus ian kro- mokupon por unu aŭ du tagoj semajne sed ne bezonas ricevi monon pro tio.

Iu ĵus pensiiĝis kaj trovas, ke li malfacile kutimiĝas al senlabora vivo. Kiel ili sin okupu?

Ankaŭ ne estas malfacile trovi ekzem- plojn de la alia flanko. Iu esperanto-eldonisto pretus gastigi en sia hejmo iun helpanton, kiu ebligus al li pli rapide pretigi novan vortaron. Iu nova esperantisto en norda Afriko petas helpon de sperta instruisto por starigi kurson tie. La oficejo de iu esperanto-organizaĵo dronas en laboro kaj ege bonvenigus iun inteligentan helpanton ( sed ne havas monon por pagi salajron). Redaktoro de esperantlingva revuo frontas gravan prokraston, ĉar mankas al li helpanto, kiu korektus la prespro- vaĵojn, ordigus la korespondaĵojn, ktp.

La Volontula Servo celas interligi tiujn bezonojn. Ĝi kompilas kartaron pri ĉiuj, kiuj sin anoncas de unu flanko aŭ la alia, en kiu ajn parto de la mondo, kun detaloj pri kvalifikoj, lingvoscio, speco de laboro, loĝkondiĉoj kaj multaj aliaj informoj. Ju pli kreskos la kartaro, des pli da ŝancoj ĝi havos por kontentigi la bezonojn.

Se eldonisto en Usono bezonos iun, kiu retajpos ies manuskripton, la Volontula Servo eble kontaktigos lin kun pensiita oficisti.no en Finnlando, por kiu tio estos utila kaj interesa okupo. Se en Kolombio oni bezonos esperantan instruiston por sesmonata kurso, kun iom da scio de la hispana lingvo, la Volontula Servo eble trovos aventureman japanan studenton pri la hispana, kiu pretus entrepreni la voja- ĝon. Tiuj ekzemploj estas tute fikciaj, sed similaj kazoj jam aperas; tamen, per tiuj ekzemploj, oni celas doni ideon pri la diverseco de la eblecoj por volontula laboro en la esperanto-movado. La eblecoj kompreneble ne estas limigitaj al UEA, ĉar helpon praktike bezonas ĉiuj organi- zaĵoj. Sed unuavice oni devas scii pri la bezonoj, kaj ankaŭ pri la disponcblaj hel- pantoj.

Se vi interesiĝas pri la Volontula Ser- vo, turnu vin al la Centra Oficejo de Uni- versala Esperanto-Asocio, Nieuwe Binnen- weg 176, NL-3015 BJ Rotterdam, Neder- lando, aŭ telefone al (010) 36 15 39.

62-A UNIVERSALA KONGRESO DE ESPERANTO

(Rejkjaviko, 30.07-06.08 1977)

LASTAJ INFORMOJ, IO APARTE IN- TERESA

NOVA KLERIGA PROGRAMERO Inter la servoj, kiujn jam de 1905 proponas ĉiu Universala Kongreso, estas lingva spertigo de la malpli flueparolaj kongresanoj. Por tiel servi en iom pli sistema maniero, enkondukiĝis antaŭ tri jaroj la konversaciaj rondoj, kiuj trovos lokon ankaŭ en la programo de Ia 62-a.

Kaj ĉi-jare kongresanoj disponos unu plian paŝon al plena posedo. Mag. William Auld, jam de 1970 direktoro de plurni- vela Esperanto-kursaro ĉe Kalifornia Ŝta- ta Universitato ( San-Francisko), instruos sume kvinhoran progresigan kurson ĉe la Universala Kongreso.

Italoj kiuj partoprenos povos utile ra- porti pri tiu sperto, precipe rilatante la klopodon enkonduki ion similan, kvankam pli modestan, ankaŭ en la itala nacia kongreso.

ISU-PROGRAMO KUN « TUJ-KURSO » Sekve de multaj petoj en antaŭaj jaroj, la Internacia Somera Universitato ĉi-jare akceptis en sian kadron ekspresan kurson cle la lingvo kongreslanda. Ĉi tiun « tuj-kurson pri la islanda Iingvo » gvidos la aktuala rektoro de ISU, la re- noma leksikografo Arni Bodvarsson.

Cetere preJegos en ISU William Auld (Britujo), « La rolo de originala literaturo en la historio de Esperanto »; Detlev Blanke (Germana D.R.), « Konfronta komparo de planlingvo kaj etnolingvo »;

Arni Bodvarsson (Islando), « Lingva aki- ro de infanoj »; Probal Daŝgupto (Hinda

Unio), « Stato kaj influo de la angla lingvo en Hinda Unio »; Helmar Frank (F.R. Germanujo), « Lernfacilecgradoj de diversaj fremdlingvoj »; ShTitiro Kawa- mura (Japanujo), « Lingva problemo en kemia komunikado »; E. James Lieber- man (Usono), « La rajto, devo kaj he- zito komuniki pri la sekso»; Jonathan Pool (Usono), « ĉ u komunikrajtoj povas esti egalaj? »; Reto Rossetti (Britujo),

« La kreivo: skizo pri la inventemo de Ia homo »; C. Stop-Bowitz (Norvegujo),

« Komunikiĝo inter bestoj ». La prelegojn de Lieberman kaj Pool sekvos malgrandaj kolokvoj. Estas rimarkinde, kiom la ĉi- jaraj prelegoj, eĉ el la natursciencaj kam- poj kemio kaj zoologio, rilatas la kon- gresan ĉeftemon « La rajto je komunikado ».

POR RADIOAMATOROJ (SED NE NUR)

Inter ĉiuj aplikantoj de la internacia lingvo esperanto la radioamatoroj disponas je la plej taŭga rimedo de inter- komunikado, la elsendilo!

Depende de la ŝanĝemaj atmosferaj kondiĉoj la elsendanto povas atingi ĉiun lokon sur la terglobo. Laŭ esploroj faritaj, ekzistas jam proksimume 300 radioamatoroj esperantistaj, kaj ilia nombro ankoraŭ kreskas. La efektiva nombro povas esti eĉ pli granda kaj oni nepre devas esplori la hodiaŭan situacion. Estas klopodo kompili novan liston de radioamatoroj, estantaj kaj estontaj, kiuj parolas aŭ studas aŭ subtenas la internacian lingvon.

Tiucele bonvolu kontakti S.ro Ludwig Robel, A. Goller Siedlung 24, D-8640 Kronach indikante nomon, antaŭnomon, adreson, fremdlingvojn konatajn, ident- numeron (voksignon).

Se vi kunmetos du internaciajn re- spondkuponojn, vi ricevos, je komenco de 1978, alfabete ordigitan liston de amatoroj esperantistaj kun valoraj informoj.

libroj kaj recenzoj

ĈU NOVA VOJO AL INTERNACIA KULTURO?

Inter la ĉefaj bonaj kialoj por ke la

« verda homaro » aĉetu (kaj ne nur prun- teprenu aŭ ŝtelu el la bretoj de la grupa biblioteko) ion esperantilingvan, estas sendube:

a) la aŭtoritateco de la prezentanto;

b) la grado de noveco kaj la elstareco de la rolo en la internacia kulturo;

c) la agrableco de la teksto;

ĉ) la utilo por propagando.

Por la muzika kasedo de « ĝanfranko », roma esperantista kantisto, per kiu la aŭ- toro kaj la diverskompetentecaj kunlabo- rintoj celis komenci iusence novtipan uti- ligon de esperanto, se oni prikonsideras tiajn kialojn, la sukceso ŝajnas certa.

Novecon kaj precizan rolon (kialo b) de « la v o jo » (tiel nomiĝas la kanto- kolekto) bone klarigas eĉ prezidanto de UEA (kialo a) en la prezento komence de la libreto kiu enhavas ĉiujn tekstojn

— nepra kaj valora helpilo por ĝisfunda ĝuo de tiuj muzikaj esprimoj: « ( ...) se ni volas krei kompletan kulturon en esperanto, kaj plene eluzi la potencialojn de nia unika internacia socio, la kantado estas forta kaj grava elemento. Kaj eĉ se ni malofte renkontiĝas, tamen altnivelaj kantoj povas konkeri ne nur niajn kunvenojn sed ankaŭ la ondojn de la radiostacioj, kiuj uzas esperanton, kaj eĉ la konscion de la ekstera publiko — kiu tiel konstatu la praktikan efikecon de la Internacia Lingvo. Despli salutinda estas do la nuna kolekto ».

Pri la kialo c), kvazaŭ strange agrableco de la tekstoj fontas el ne homo- geneco; ankoraŭ mi citas el la prezento:

« Tiu ĉi kolekto de kantoj lerte kombinas kelkajn klasikajn tekstojn el Ia esperanto- literaturo, kelkajn novajn satiraĵojn, kaj kelkajn agado-kanzonojn de la nuna politika vivo. Ĉi-lastaj varias inter si, prezen- tante jen kuraĝigajn, jen dubigajn ideojn, sed ĉiuokaze gravas, ke tiaj pecoj, tiel oftaj

©

(7)

agado/RUBRIKOJ rubrikoj en la naciaj repertuaroj, troviĝu ankaŭ en

la Internacia Lingvo ». Fakte, vi trovos ja ŝercojn pri la esperantistaj vivo kaj pensoj, kiel « Ĉapo verda », « Ludovi- ko », unuvorte vi trovos iel « subgrundan esperanto-kulturon » kiu estas komprene- bla nur de spirite enradikiĝintaj esperantistoj; kaj vi trovos famajn esperantajn verkojn muzikigitaj, unuvorte vi trovos la elstaran esperanto-kulturon, kiun ko- nas iu ajn novulo; fine vi trovos tradu- kojn, de konataj kaj ne konataj kanzo- noj... sed kono, vidu, dependas ĉi-kaze de la loko kie vi loĝas; fakte, certe, la svahila dolĉa am-kanto « La ŝipestro de Morogoro» aŭ la belega plorkanto de vjetnama patrino aŭ la multaj aliaj estas por ni italoj novaĵoj kiujn alie neniam ni estus malkovrintaj; por ne-eŭropanoj certe estos interesaj eltrovoj en aŭskultado de « Franca majo », « La milito de Pje- r o », ktp.; unuvorte vi trovos embrion de internacia kulturo; tiujn lastajn klopo- dojn mi persone ŝatus kuraĝigi pli ol aliaj, ĉar mi kredas ke esperanto povas

utili pli larĝe ol al elitoj. Tamen, en la kasedo, kombino de la tri klopodoj (sub- grunda esperanto-kulturo, elstara esperan- to-kulturo, internacia kulturo) estas certe allogaĵo kaj tion pruvas la fakto ke kanzono post kanzono la atento de la aŭskul- tanto pliiĝas; espereble la aŭtoroj pludaŭ- rigos, sen devojiĝoj, siajn streĉojn, pli bon- ŝance se per specialiĝo en Ia klopodo tria kiu ebligos ankaŭ pli konkretajn paŝojn en propaganda sektoro (kialo ĉ; memoru la cititan aludon de UEA-prezidanto).

Mi certas ke iuj ruzuloj trovus bonajn kialojn (a, b, c, ĉ, kaj, kial ne, ankaŭ d, e, f, ...) por ne aĉeti ion, eĉ valoran, esperantlingvan; mi ŝatas antaŭrespondi, ke, kiam temus pri « La vojo », ilia estus

« Esperanto (s)en perspektivo ».

Silvio Stoppoloni

« La Vojo » (kasedo + 73-paĝa libreto ilustrita) estas aĉetebla ĉe La nuova fron- tiera eldonejo, Via Giordano Bruno 8 - Pisa. L. 6.000.

tute ne internacia, kaj ne kapabla solvi lingvajn konfl.iktojn.

Resume, li diris ke esperanto estas unu el pluraj rimedoj per kiuj oni povas kontribui al demokratigo de lingvaj rila- toj, sed ne la sola; eble unu el la plej efikaj. Germana studento substrekis la utilon de esperanto diskonatigi eksterlan- den la agadon de grupoj, kiuj en siaj landoj luktas kontraŭ sociaj diskrimina- cioj (li atentigis pri la agado de germana grupo, kiu laboras por la efektivigo de konstituciaj rajtoj).

Vigla rondo plurfoje diskutadis ĉi tiujn problemojn, kaj ankaŭ la subtemon:

« Diskriminacio socia en la esperanto- m ovado». Oni ĉefe fokusigis la troan eŭropecon de nia movado, kaj la neceson plimulte tutmondigi ĝin.

Kvankam la laboro de ĉiuj partopre-

rimarku

nintoj estis serioza kaj fruktodona, oni ne pensu ke la kultura flanko de la ren- kontiĝo forprenis la tutan tempon: la vetero malbona (pluvo, vintrema fro- sto kaj neĝo) malpermesis promenadi kaj ekskursi laŭprograme, tamen, eble danke al tio, la restado en la hoteloj permesis plivigligi la simpatiecajn kaj la amikecajn rilatojn. La vesperaj amuzaĵoj (kunkantadoj, kvizoj, humuraj recitadoj kaj dancadoj) entuziasmigis ĉiujn, kaj multaj novuloj ricevis tiom bonan im- preson, ke ili intencis serioze prikonsi- deri ĉeeston en venontaj IJF-oj.

Plibonigoj sendube fareblas, sed ĝene- rale mia impreso estis tre pozitiva, kaj tiu ĉi festivalo, vere porjunulara, espe- rigis min pri nia estonta agado.

Roberto Tresoldi

nova sento

rubriko de

itala esperantista junularo

LA INTERNACIA JUNULARA FESTIVALO EN LEVICO

Dum la paskaj libertempoj sukcese okazis en Levico, ĉelaga trentina urbeto, la unua Internacia Junulara Festivalo, kiu montriĝis la ĝis nun plej elstara aranĝo organizita de IEJ.

Fakte la renkontiĝo arigis pli ol okdeko da gejunuloj kiuj havis la maloftan okazon interparoli esperantlingve. Per tiu ĉi aranĝo oni solvis grandparte la proble- mon partoprenigi eksterlandanojn: ili konsistigis preskaŭ duonon de la ĉeestan-

taro. Tial esperanto estis parolata (kvankam tiam kaj tiam aperis kelkaj espe- rantigitaj germanaj kaj slavaj vortetoj el- buŝigitaj de novaj kursanoj) kaj tial kon- silindas ke esperanto-instruistoj partopre- nigu siajn junajn lernantojn en venontaj IJF-oj.

Komencantoj kaj komencintoj povis lerni en tri labore riĉaj kursoj, gviditaj de J. Cushing, S. M. Gill kaj Spomenka Ŝtimec.

Temo de la renkontiĝo estis: « Espe- ranto-instruado kontraŭ socia diskriminacio ». La enkonduka parolado de R.

Corsetti realece pliĝustigis niajn opiniojn pri la efektiva valoro de Esperanto; li prezentis la troigojn, ĉu de la esperantistoj, ĉu de la ne esperantistoj kiam oni parolas pri la internacia lingvo: esperan- to estas lingvo, internacia lingvo, perfekta internacia lingvo, pacigilo kaj fratigilo;

ĝi ne estas lingvo, aŭ, se ĝi estas tio,

rubriko pri gramatiko

kaj lingvo-uzado

kunordigas ilio calabresi

Nella puntata I sulPargomento 1 aveva- mo visto la teoria e l’uso dei participi attivi (cioe che terminano in -inta, -anta e -onta) con Tausiliare unico esti ‘essere’.

Si era anche visto che, specialmente quando si e agli inizi dello studio, le kompleksaj verboformoj di quel tipo si possono sempre sostituire, senza un cambiamento di significato sostanziale (si tratta, se mai, di sfumature) con le forme semplici (quindi invece di mi estas skribanta si puo dire mi skribas, invece di mi estas skribonia, mi skribos, e cosl via discor- rendo). Non si crede necessario aggiun- gere (perche i lettori Tavrebbero compreso da se), che casi in cui e necessario usare le kompleksaj verboformoj

1 V. L ’Esperanto, anno 55, nn. 2-3 (febbraio-marzo 1977), pp. 13-14.

unuagrade

Verbo e participi ( I I )

sono quelli delle traduzioni di frasi di altre lingue nelle quali esistono forme analoghe con particolare valore espres- sivo. Tutti conoscono, anche in latino, la frase che i gladiatori rivolgono alTim- peratore romano nelTarena prima di co- minciare i loro sanguinosi combattimenti:

« Ave, Caesar, morituri te salutant ‘Salve, Cesare, ti salutano ( gli) uomini che stan- no per morire’ ». Sarebbe cattiva traduzione, in esperanto, ‘Adiaŭ, Cezaro, la viroj kiuj mortos salutas vin, e si dovrebbe preferire una traduzione come le seguenti: Adiaŭ, Cezaro, mortontoj salutas vin; oppure: Adiaŭ, Cezaro, viroj kiuj estas mortontaj salutas vin.

A parte casi come questi, 1’uso dei par-

©

(8)

ticipi attivi in esperanto non e molto frequente, come chiunque puo vedere leggendo la stampa esperantista o le opere dei vari scrittori, magari divertendosi a fare una statistica.

Di uso piŭ frequente appare invece l’uso del participio passivo col verbo esti.

Le vocali caratteristiche sono le solite dei « tem p i», ma le finali delle tre forme sono: -ita, -ata e -ota (appare chia- ro, anche in esse, 1’intento delLideatore delLesperanto di renderle piŭ vicine possibile ai participi latini e delle lingue neo- latine (italiano compreso), ma alcune so- miglianze sono traditrici.

La regola fondamentale e sempre quella che il senso unico dei « tem p i», espresso con le tre vocali i, a ed o, resta nei participi passivi, dei quali quindi:

— -ita indica un’azione che e gia stata compiuta: « la pli granda pomo estas manĝita ‘la mela piŭ grossa e stata man- giata’ »;

— -ata indica che l’azione viene com- piuta nel momento a cui ci si riferisce:

« nun la virino estas kisata de la ŝtelisto

‘ora la donna e (viene) baciata dal ladro’ »;

--- ota indica che 1’azione verra com- piuta nel momento o tempo a cui ci si riferisce: « la mono estas redonota al vi en la daŭro de ses monatoj ‘Le saranno restituiti i soldi entro sei mesi’ ».

I lettori che fanno questa ricerca in- sieme con noi possono moltiplicare gli esempi sia traducendo frasi comuni ita- liane sia leggendo testi in esperanto. Cosi facendo, potrebbero incontrare alcune dif-

ficolta; e bene vederne qualcuna subito.

subito.

Intanto bisogna stare attenti ai diversi sensi che in italiano puo avere la stessa frase. Per esempio, la seconda delle frasi riportate e tradotte di sopra puo con tutta naturalezza riferirsi a un film (o ad altro spettacolo) oppure a un roman- zo, a un poema e similmente, ma con due significati diversi:

1) se pronunziamo la frase mentre il fatto si svolge, mettiamo mentre siamo davanti al televisore in una stanza e vo- gliamo in qualche modo render partecipe del film (o altro spettacolo) qual- cuno che e in un’altra stanza; in tal caso e valida la traduzione di cui sopra;

2) se, assistendo con altri allo spettacolo che abbiamo gia veduto ( in tal caso... sarebbe prudente non parlare) o di cui indoviniamo il prossimo sviluppo, usiamo correttamente il presente, in italiano (checche ne dicano certi pignoli

« formalisti » della grammatica), per indi- care non che 1’azione si sta compiendo, ma che « sta per compiersi» ( la frase in questione equivale alLaltra: « la donna sta per essere baciata dal ladro »; o a questa: « fra un istante la donna sara baciata dal ladro »); in questo caso l’idio- tismo italiano va tradotto in esperanto in modo da usare il futuro, per esempio cosl: « la virino estas kisota de la ŝteli- sto » (nun, che indica contemporaneita, non si puo usare in questa frase).

Su altri aspetti o casi delPuso dei participi passivi rifletteremo nella prossima puntata.

(i. cal.)

L’ Eco della Stampa

UFFICIO Dl RITAGLI Dl GIORNALI E RIVISTE Via G. Compagnoni 28 - Tel. 72.33.33-20129 MILANO

CASELLA POSTALE 3549 - 20100 MILANO

FONDATO NEL 1901 D irettori UMBERTO FRUGIUELE - IGNAZIO FRUGIUELE

Questo numero e stato chiuso in tipografia il 23 giugno 1977.

48-a itala kongreso de esperanto

campobasso, 3-10 septembro 1977

sub patroneco de E.P.T. - campobasso - p.za della vittoria, 14 - tel. 95662/3

ALIĜILO

(Bonvolu skribi klare, legeble, laŭeble tajpe aŭ preslitere) (Sendu tuj al Itala Esperanto-Federacio, Via Villoresi 38, 20143 Milano)

S-ro (S-ino, F-ino)...

Familia nomo ... Antaŭnomo ...

Loĝloko ... Strato, n-ro ...;...

Lando ... Naskiĝjaro (pro statistiko) ...

Profesio (pro statistiko) ... ...

Mi aliĝas al la laborgrupo:

□ A (por « akompanantinoj »: nunaj inaj star- punktoj; virinoj antaŭ la internacia lingvo)

□ B (lingvokurso por komencantoj)

□ C (lingvokurso por duonkomencantoj)

□ ĉ (unuopulaj kialoj kaj ĝeneralaj celoj en la esperanto-movado)

□ D (agado de la lokaj kluboj)

□ E (junulara kunioĝado)

□ F (porinstruista seminario)

□ G (historio de la movado en Italujo laŭ vivospertoj)

□ Ĝ (infana kunludado)

Klarigojn pri la laborgrupoj vidu je paĝo 2 de « l’esperanto» n-ro 1, januaro 1977.

Aliĝantoj al la kongreso devas nepre aliĝi ankaŭ al nur unu el la laborgrupoj. Kiu indikos neniun grupon estos aligita far la organiza stabo.

(9)

48-a itala kongreso de esperanto

campobasso, 3-10 septembro 1977

sub patroneco de E.P.T. - campobasso - P.za della Vittoria, 14 - tel. 95662/3

K O T I Z O J

ĝis 30-6-1976 : Italoj Lit. 7.000 Eksterlandanoj, junuloj, familianoj Lit. 3.500 ĝis la kongreso: Italoj Lit. 8.500 Eksterlandanoj, junuloj, familianoj Lit. 4.000 Antaŭmendo por dormoĉambroj Lit. 5.000 po persono

La kongreskotizo inkluzivas la partoprenon en la kongresaj aranĝoj, sed ne loĝadon, ekskursojn, veturkostojn k.s.

La ricevo de la kongresa karto kvietancos kaj atestos pri la alveno de tiu-ĉi aliĝilo kaj de la pagoj.

Mi aliĝas al la kongreso kiel kongresano/familiano/junulo (malpli ol 25 jara) kai sen- das:

por kotizoj Lit... . por antaŭmendo de dormoĉambroj Lit...

entute Lit...

Poŝta Oiro N. 3/43154 je nomo de Federazione Esperantista Italiana, Villoresi, 38 - 20143 Milano.

ĉambro - kostoj (min-maks)

Antaŭmendo por .... unulita dulita

sen b. 1 kun b. sen b. kun b.

□ A 2700 6200 4000 10600 5000 12000 8000 17400

unulita □ en □ B 3400 3800 2500 9300 6000 7200 4500 14000

dulita □ kategorio □ C — — Ĵ3200 3200 4800 4800 5500 7000

trilita □ □ D 1800 3000 3500 3500 3000 5500 6500 6500

(N.B.: limigita kvanto de unulitaj ĉambroj).

(Informoj pri « Junulara solvo » estos baldaŭ komunikataj).

Specialaj deziroj (laŭ ebleco) ...

Dato Subskribo...