C. PLINIVS TRAIANO IMPERATORI
1
Sollemne est mihì, domine, omnia de dubito ad te referre. Quis enÌm potest melius uel cunctationem meam regere ue! ignorantiam mstruere? de 5 stianis interfui numquam: ideo nescio et aut
2puniri soleat aut quaeri. Nec mecliocriter sitne aliquod ruscrimen aetatum, an quamlibet teneri nihìl a robu
stioribus differant; detur paenitentiae an
Christianus fuit, desisse non prosit; nomen
Slnaf;:IrllS
IOcareat, an flagi tia cohaerentia nomini
ils qui ad me tamquam Christiani deferebantur, hune sum
3secutus modum. Interrogaui ipsos an essent Christiani. Con
utentes iterum ac tertio interrogaui supplicium minatus:
perseuerantes duci iussi. Neque enim dubitabam, l5 que esset quod faterentur, pertinaciam certe et inflexibilem
4-obstinationem debere puniri. Fuerunt alii similis
dues Romani erant, aclnotauÌ in urbem remittendos.
tractatu, u
tfieri solet, diffundente se crimine
5