• Non ci sono risultati.

QUÉTIF-ÉCHARD,Scriptores61:

Descrivendo le opere di Guerrico raccolte in un manoscritto della Sorbona, ora Paris,

Nat. lat. 15604, dopo il Commentarius in librum Sapientiae:

4. Sequitur in Ecclesiasticum, sed initia desunt. Incipit ab initio cap. 6. Qui de luce vigilaverit. Ideo dicitur quod magna est sapientia etc. Finis. Et dabit gloriam ultra tempora, a suo metemus etc. Duos hos postremos in Sapientiam et Ecclesiasticum commentarios, cum F. Guerrici nomen non ascribitur, ejus esse etsi verisimillimum, asserere non ausim, ut de duobus prioribus in Proverbia et Cantica, quibus ejus nomen affigitur. Lucubrationes hactenus relatae extant circa medium codicis: initio autem et prima fronte extant.

GLORIEUX,Répertoire62:

f) Postill. in lib. Ecclesiastici

Inc.: (au chap. VI): Qui de luce vigilaverit: ideo dicitur Ms.: Paris, Nat. lat. 15604 (f. 271-278 b)

HENQUINET,Les écrits63:

Dans la liste du Répertoire, le Commentaire sur l’Ecclésiastique nous est conservé incomplet: il commence au chapitre VI. Par ailleurs ce Commentaire et celui sur le livre de la Sagesse sont attribués à Guerric par Echard avec une certaine réserve.

(…)

Le Commentaire sur l’Ecclésiastique, incomplet dans Paris 15604 (f. 271-278b), se retrouve en entier dans Florence Laur. S. Croce, plut. VIII, dexter. 6, f. 103v-131r. Ce manuscrit, qui est certainement du milieu du XIIIe siècle dans sa Ire partie, et dont Bandini a donné une description bien incomplète64, est formel sur l’attribution à Guerric, formulée par une main contemporaine: Postille super ecclesiasticum secundum fratrem Guerricum (rubrique, f. 103v). L’auteur de ces rubriques d’ailleurs inspire toute confiance par sa prudence dans les attributions: il n’hésite pas à ajouter parfois secundum quemdam ou ut creditur; plus souvent même il s’est tu. Voici l’incipit et l’explicit de cette postille (cet explicit cadre parfaitement

61

QUÉTIF –ÉCHARD,Scriptores ordinis praedicatorum cit. (alla nota 4), p. 114, col. 2.

62

GLORIEUX,Répertoire cit. (alla nota 1), p. 55.

63

HENQUINET,Les écrits cit. (alla nota 2), pp. 190-191.

64

Cfr. A.M.BANDINI,Catalogus codicum latinorum Bibliothecae Mediceae Laurentianae, IV, Florentiae

1777, col. 376: «III. pag. 31. Postillae super Ecclesiasticum secundum Fratrem Guerricum. Inc. Viam sapientiae narrabo etc. Verba ista sunt Spiritus Sancti viam sapientiae promittentis etc. Des. Et dabitur galea; sub tegmine enim suo mittes. Explicit Ecclesiasticus».

avec celui du manuscrit parisien): Viam sapientie monstrabo etc. Verba ista sunt spiritus sancti. viam sapientie promittentis… tempore enim suo metemus.

SMALLEY,Commentaries on the sapiential Books65:

ECCLESIASTICUS (complete and ascribed to Guerric in a contemporary hand in MS Florence,

Laur. S. Croce, plut. VIII, dexter. 6, foll. 103v-31, fragmentary in the Paris MS).

Prol. inc.

Viam sapientie monstrabo etc. Verba ista sunt spiritus sancti, viam sapientie promittentis. Expl.

… tempore enim suo metemus.

STEGMÜLLER,Repertorium66:

2674 Viam sapientiae narrabo tibi etc. [Prov. 4, 11] – Verba ista sunt Spiritus sancti, viam

sapientiae promittentis. Quae in Proverbiis promittitur, sed hic redditur… aquarum multarum.

- Multorum nobis – Dubitatur de auctore huius libri: Non de auctore prologi… qui secundum legem dicitur Prov. 2.

- Omnis sapientia – In hoc libro ostenditur via sapientiae. Et secundum hoc dividitur in tres partes. In prima docet principium viae.

Expl: tempore enim suo metemus.

Firenze, Laurenziana, VIII. d. 6 f. 31-104: GUERRICUS,Eccli. c. 1-51. Paris, nat. lat. 15604 f. 246-271: GUERRICUS,Eccli. c. 4-51.

KAEPPELI,Scriptores67:

1374. In Eccli.

Inc. prol.: Viam sapientie monstrabo etc. Verba ista sunt spiritus sancti, viam sapientie promittentis, que in Prov. promittitur, sed hic redditur.

Inc. op.: Omnis sapientia. In hoc libro ostenditur via sapientie. Et secundum hoc dividitur in tres partes. In prima docet principium vie.

Mss.:

Firenze, Bibl. Medicea Laurenz., S. Croce, Plut. VIII dextr. 6 (xiii), f. 32ra-105vb («sec. fr. Guerricum»).

Paris, B. N., lat. 15604, f. 246ra-278rb (mutil.).

Nel caso della Postilla in Ecclesiasticum, se non vi sono dubbi sulla paternità, data l’attribuzione esplicita a Guerrico nel testimone fiorentino, nella letteratura vi è molta confusione sulle indicazioni delle carte in cui lo scritto in questione è contenuto. Quétif - Echard e Glorieux, nel descrivere il testimone parigino, confondono l’incipit del capitolo VI della Postilla in librum

65

SMALLEY,Some thirteenth-century Commentaries cit. (alla nota 14), pp. 349-350.

66

STEGMÜLLER,Repertorium cit. (alla nota 15), p. 375.

67

Sapientiae con l’incipit della Postilla in Ecclesiasticum (è peraltro incomprensibile l’indicazione

di Glorieux del f. 271); Henquinet riprende da Glorieux l’errata indicazione dei fogli relativamente al codice parigino e, nella descrizione del testimone fiorentino, inspiegabilmente non si attiene alla giusta catalogazione di Bandini (pur nella sostanziale correttezza dei dati forniti, quest’ultimo propone una strana trascrizione dell’explicit: galea anziché gloria; tegmine anziché tempore; mittes anziché metemus); la Smalley riprende in toto gli errori di Henquinet; Stegmüller fornisce dati esatti relativamente al pluteo mediceo, ma non relativamente al latino parigino in cui l’explicit è al f. 278 anziché al f. 271 indicato dall’autore del Repertorium e l’inizio della Postilla acefala al capitolo 18 anziché al capitolo 4 indicato. La descrizione più corretta è quella fornita da Kaeppeli, rispetto alla quale aggiungeremmo alcuni dati e precisazioni in tal guisa:

Mss.:

Firenze, Bibl. Medicea Laurenz., S. Croce, Plut. VIII dextr. 6 (xiii), ff. 31r-103vb (secondo cartulazione nell’angolo superiore destro), ff. 32-104vb (secondo cartulazione nell’angolo inferiore destro) («sec. fr. Guerricum»).

Paris, B. N., lat. 15604, ff. 246ra-278rb (mutil., capp. 18-51).

2. 8 Postilla in Isaiam

GLORIEUX,Répertoire68:

Œuvres probables z) Comm. in Isaiam

Inc.: Spiritu magno vidit ultima et consolatus est

Ms.: Paris, Nat. lat. 15.604 (f. 305 a-336 a); Mazarine 240; - Oxford, New College 40 (f. 1-153v: écrit en 1249)

SMALLEY,A Commentary on Isaias69:

68

GLORIEUX,Répertoire cit. (alla nota 1), p. 57.

69

B. SMALLEY,A commentary on Isaias by Guerric of Saint-Quentin, in Miscellanea Giovanni Mercati, 6

In this paper I shall describe Guerric’s postill on Isaias, as it is contained in Ms New College, Oxford, 40. It is the only known copy of one of his biblical works in Britain, and so the only one available to me at present.

(…)

The short description given by Coxe70 needs to be supplemented, especially as MS New College 40 has an intrinsic interest; it was already at Oxford by the year 1312.

Written on parchment in various English hands of the midthirteenth cent. (…) On fol. 1 v a thirteenth cent. hand has written: “Postille super Ysaiam et Ieremiam”; a fifteenth cent. hand has added “trene” over “Ieremiem”; a fourteenth cent. hand continues: “a fratre Gaurico de ordine predicatorum edite”.

[1. Guerric on Isaias] [Prologue]

fol. 2. Spiritu magno vidit ultima et consolatus est lugentes in Sion, Eccli xlviii. Dicuntur hec ad laudem Isaie …

[Text]

fol. 3 v. Visio Isaie, filii Amos etc. Liber iste dividitur in duas partes, scil. in titulum … [explicit]

fol. 153 v. … quia omnia propter electos. (scribal note in the same hand).

Explicit Ysaias secundum magistrum Gaurricum de ordine predicatorum. Deo gratias. Anno xccxlix v ex octub.

(…)

Aliter autem exponitur hoc…; sed hanc expositionem dicit Gaurricus extorsionem littere et detractationem prophetie. (fol. 57).

The context leaves no doubt that the reporter is referring to the lecturer when he names Guerric. The postill can now be moved from the class of “probable”, where Fr. Glorieux has put it, to “authentic”. The two other copies of a postill on Isaias with the same incipit, in MS Bibl. nat. lat. 15,604 and MS Mazarine 240, are both anonymous. The Mazarine MS, which belonged to the Priory of Saint Jacques, is described in the catalogue as “en partie autographe”. It has a different explicit, as well as several slight verbal differences in the

incipits, from those of MS New College 4071. If the Mazarin postill should prove to be

Guerric’s own redaction of his work, we would have an unusual opportunity of comparing the master’s draft with the reportatio.

70

Cfr. H.O.COXE,Catalogus codicum Mss. Collegii Novi, in ID., Catalogus codicum mss. qui in collegiis

aulisque oxoniensibus hodie adservantur, 2 voll., Oxford 1852, I, p. 10: «1. Gaurrici, seu Guaricii [an de S.

Quintino] ord. Praedicatorum, super Isaiam Prophetiam commentarius, cum prologo, fol. 2. Incip. prol. ‘Spiritu magno vidit ultima et consolatus est, etc. Eccles. xlviij. Dicuntur hec ad laudem Ysaiae’. Desin. prol. ‘dicentes nos nescire veritatem et habere corrupta exemplaria’. Incip. comment. ‘Visio Ysaie filii Amos, etc. Liber iste dividitur in duas partes, scilicet, in titulum qui est quasi quoddam proemium ad librum’. Desin. ‘Sanctis qui sunt finis omnis carnis, quia omnia propter electos’. In calce, ‘Explicit Ysaias secundum magistrum Gaurricum de ordine Praedicatorum, Deo gracias: anno m. cc. xlix. v. ex. Octub.’».

71

Cfr. A.MOLINIER,Catalogue des manuscrits de la Bibliothèque Mazarine, Paris 1885, I, p. 86: «240

(104). – Commentaire sur Isaïe. – “Spiritu magno vidit ultima et consolatus est lugentes in Syon. Eccles. XLVIII. Ad litteram verba ista dicta sunt ad laudem Ysaie…”. Début du commentaire sur le prologue: “Nemo, etc. In hoc prologo dicuntur quinque…”. Début du premier chapitre: “Visio Ysaie. Liber iste dividitur in tres partes, scilicet in titulum…”. Fin: “Bene operandi ascendere nos invitet. Amen.”. En partie autographe. (…) “Ex bibliotheca fratrum Praedicatorum Sancti Jacobi.”».

In seguito, la Smalley, dopo aver tentato una datazione approssimativa della Postilla, discute analiticamente il testo, evidenziando le principali caratteristiche dell’esegesi biblica di Guerrico e trascrivendo, oltre al prologo, vari passi ulteriori.

STEGMÜLLER,Repertorium72:

2675. Spiritu magno vidit ultima et consolatus est lugentes in Sion. Eccli. 48 [27] – Ad

litteram verba ista dicta sunt ad laudem Isaiae. Et notantur in istis verbis sex. Primum est causa efficiens huius libri… Lugentes in Sion. In ecclesia. Et incipit haec visio a 40. cap. et durat usque in finem libri.

- Huic operi Isaiae prologum praemittit Hieronymus dicens: Nemo cum prophetas – In hoc prologo dicuntur quinque. Primo dicit, quod liber iste non est scriptus metrice. Secundo per commendationem auctoris excitat… nos nescire veritatem et habere exemplaria corrupta. - Visio Isaiae – Liber iste dividitur in duas partes, scil. in titulum et prophetiam, quae incipit ibi: Audite coeli. In titulo dicuntur quattuor. Primo ostendit, quod prophetia est.

Expl: nunc de illis quae in futuro complectuntur… ad alacritatem bene operandi ascendere nos invitat.

Paris, Mazarine 240 f. 1-146. ANON. Isaias (autogr.; probabiliter est Guerrici de s. Quentino).

Cf. B. SMALLEY, A commentary on Isaias by Guerric of Saint-Quentin OP, Miscellanea Mercati II (Studi e Testi 122) 383-397.

2676. Spiritu magno vidit ultima et consolatus est lugentes in Sion. Eccli. 48 [27] – Dicuntur

haec ad laudem Isaiae… nos nescire veritatem et habere corrupta exemplaria.

- Visio Isaiae – Liber iste dividitur in duas partes, scilicet in titulum, qui est quasi quoddam

prohemium ad librum.

Expl: sanctis, qui sunt finis omnis carnis, quia omnia propter electos.

Oxford, New College 40 (XIII) f. 1-153. MAGISTER GAURRICUS OP,Is; anno 1249.

2677. Spiritu magno vidit ultima et consolatus est lugentes Sion. – Haec verba dicuntur ad

laudem Isaiae Eccli. 48 [27]. – Et notatur in his verbis causa efficiens, profunditas, certitudo… generationem eius quis enarrabit, et alia profunda de divinitate.

- Nemo putet – In hoc prologo Hieronymi quinque dicuntur. Primo ostendit, quod liber iste

non est scriptum metrice… quinta parte petit orazione Paulae et Eustochion.

- Visio Isaiae – Liber iste dividitur in duas partes. In prima parte ponitur titulus, qui est ad

librum. In quo notatur causa et materia libri.

- Consolamini [40, 1] – Secundum quod dirigitur sermo ad Judaeos. Dicuntur quattuor.

Primo monet eos Isaias.

Paris nat. lat. 15604 f. 305-328: (GUERRICUS)Is. c. 1-40.

2678. Nemo cum prophetas – In hoc prologo dicuntur quinque. Primo dicit, quod liber iste

non est scriptum metrice… decem tribubus. Contra prophetavit usque ad Manassen… et Eustochici filiae eius.

- Visio Isaiae – Liber MS: Licet) iste dividitur in duas partes, scil. in titulum et prophetiam.

Quae incipit ibi: Audite coeli. In prima etiam parte dicuntur quattuor. Primo ostenditur, quid prophetia est, per hoc quod dicit: Visio.

Expl: Omni carni. Interlinearis: Sanctis, qui sunt finis omnis carnis, quia omnia propter electos.

Paris, nat. lat. 15581 f. 3-111: ANON.(GUERRICUS DE S.QUENTINO ?)Is.

72

KAEPPELI,Scriptores73:

1375. In Isaiam.

Inc. prol.: Spiritu magno vidit ultima… Ad litteram verba ista dicta sunt ad laudem Isaie. Et notantur in istis verbis sex. Primum est causa huius libri.

Inc. op.: Visio Isaiae. Liber iste dividitur in duas partes, scil. in titulus et prophetiam que incipit ibi: Audite celi. In titulo dicuntur quattuor. Primo ostendit quod prophetia est.

Mss.:

Oxford, New College 40 (xiii), f. 2-153v («sec. mag. Gaurricum de ord. pred.»). Paris, Bibl. Mazarine 240 (xiii), f. 1-146 (anon., autogr.?).

Paris, B. N., lat. 15604, f. 2-40.

Una rapida lettura della mutila Postilla in Isaiam presente nel codice 15604 della

Bibliothèque Nationale di Parigi ai folia indicati correttamente da Stegmüller (incomprensibile è

l’indicazione di Kaeppeli) mostra che si tratta di una reportatio differente della stessa lectio trascritta nel manoscritto di Oxford. Avendo la Smalley dimostrato l’autenticità di quest’ultima, non vi è dubbio che anche la Postilla del latino parigino sia da attribuire a Guerrico. La Postilla del codice della Bibliothèque Mazarine, inoltre, secondo il catalogatore sarebbe l’autografo del maestro, ossia la versione originaria della lectio di cui le altre due versioni sarebbero varie

reportationes. L’impossibilità di visionare quest’ultimo codice mi impedisce di sopprimere il

condizionale. Discorso analogo vale per la Postilla presente nel lat. 15581, indicata solo da Stegmüller come testo probabile di Guerrico: l’incipit del prologo non coincide con quello delle altre versioni, ma l’incipit dell’opera è simile agli altri, in modo particolare a quello della versione del codice Mazzarino, e l’explicit coincide con quello della Postilla di Oxford.

Oltre che nell’articolo della Smalley, altri passi della Postilla in Isaiam sono trascritti in: P. BUC, L’ambiguité du Livre. Prince, pouvoir et peuple dans les commentaires de la

Bible au Moyen Age, Paris 1994, p. 188, nota 41;

G. DAHAN,Les intellectuels chrétiens et les juifs au Moyen Âge, Paris 1999, pp. 301-

302, note 135, 143, 145.

73

2. 9 Postilla in Ieremiam

GLORIEUX,Répertoire74:

Œuvres douteux

ac) Comm. in Jeremiam

Inc.: Direxit opera eorum… Verba ista scripta sunt Sap. 10…

Ms.: Oxford, New College 40 (f. 154-255v)75; - Oxford Merton Coll. 184 (f. 1-84)76;

- Paris, Nat. lat. 14.265 (313a-463b)77; - Troyes, 63578; Cf. Paris, Nat. lat., 573 (ff. 87a- 145a)79.

74

GLORIEUX,Répertoire cit. (alla nota 1), pp. 57-58.

75

Cfr. COXE,Catalogus codicum Mss. Collegii Novi cit. (alla nota 70), I, p. 10: «2. Ejusdem Guaricii in

Hieremiae prophetiam commentarius, cum prologo. f. 154. Incip. prol. “Direxit opera eorum in manibus prophete sancti; Verba ista scripta sunt Sapientie x. et dicta sunt ad litteram de Moyse.” Desin. prol. “detrahunt multi unde deberent eis gratias reddere.” Incip. comment. ‘Verba Jeremie, etc. Hic incipit liber Jeremie, qui dividitur in duas partes, in prohemium, in tractatum qui incipit proprie ij. Capitulo.’ Desin. ‘in carcere quod magis patet in historia’». L’attribuzione a Guerrico di Coxe è dovuta alle parole scritte al f. 1v del codice in questione: «Postille super Ysaiam et Ieremiam a fratre Gaurico de ordine predicatorum edite».

76

Cfr. ID.,Catalogus codicum Mss. Collegii Mertonensis, in ID., Catalogus codicum mss. qui in collegiis

aulisque oxoniensibus hodie adservantur, 2 voll., Oxford 1852, I, p. 74: «Gulielmi Lyssy, sive Lissei, ord. Minor.,

postillae super Hieremiam, Baruch et Prophetas Minores; ut sequuntur. 1. In Hieremiam, cum prologo. fol. 1. Incip. prol. “Direxit opera, etc. Verba ista scripta sunt Sap. x.” Incip. gloss. ‘Verba Jeremie, etc. Hic incipit liber Jeremie qui dividitur in duas partes.’ Desin. ‘quod magis patet in hystoria.’ In calce, ‘Expliciunt postillae super Jeremiam prophetam.’».

77

Cfr. B. HAUREAU,Notices et extraits de quelques manuscrits latins de la Bibliothèque nationale, III,

Paris 1891, pp. 3, 5-6: «14265. Voici maintenant cinq postilles anonymes sur les Actes des apôtres, l’évangile de saint Marc, les Prophéties de Jérémie, ses Lamentations et le livre de Baruch. Comme on le voit, ces postilles sont ici transcrites sans aucun ordre. Sont-elles pourtant du même auteur? Echard a vu ce volume, l’a décrit et a fait sur l’ensemble des pièces qu’il renferme une conjecture à laquelle nous ne pouvons souscrire. Ayant, dit-il, rencontré dans un autre manuscrit se Saint-Victor (…) les postilles sur saint Marc attribuées à Nicolas de Gorran, Échard a conclu de là que les quatre autres postilles sont aussi de ce fécond scholiaste (…) Cépendent, comme nous allons le montrer, aucun autre manuscrit ne la confirme et plusieurs la contredisent (…) Sur les prophéties de Jérémie: Direxit

opera eorum… - Verba ista scripta sunt Sapientiae X, et dicta sunt ad litteram de Moyse. Le n° 40 du Nouveau

collège, à Oxford, attribue ces postilles à un certain Gaurricus, Guerricus, ordinis Praedicatorum, qui ne peut être que Guerric de Saint-Quentin, mort en 1245. Échard a probablement ignoré cette attribution, car il ne l’a pas mentionnée. Mais encore ici tous les manuscrits ne sont pas d’accord, le n° 184 du collège Merton donnant les mêmes gloses à un Guillaume de Lissy, que Wadding croit Franciscain et fait vivre en 1340. Si cette date était exacte, ce Guillaume de Lissy devrait être écarté. Mais elle est simplement conjecturale, et nous allons montrer qu’elle est fausse. D’abord Guillaume de Lissy, de Luxy ou de Lexy n’était pas Franciscain; il était, il s’est dit lui-

Peut-être de Guill. d’Antona ou de Guill. de Luxy (…)

ac) à attribuer sans doute à Guillaume de Luxy

HENQUINET,Les écrits80:

M. Glorieux, à la suite d’Hauréau, a signalé plusieurs attributions douteuses de postilles au fr. Guerric, entre autres celles de Commentaires sur Jérémie, Baruch e les Lamentations, qui seraient plutôt de Guillaume de Luxy. Ces derniers ouvrages sont attribués à Guerric par Oxford, New College 40, tandis que Oxford Merton College 184 les présente sous le nom de Guillaume de Luxy. Echard, par suite d’une erreur dans ses notes relevée par Hauréau, les attribuait au dominicain Nicolas de Gorran.

HENQUINET, Notes additionnelles81:

Le P. Victorin Doucet a signalé que le Commentaire sur Jérémie se retrouve ainsi dans

Padoue, Anton. 28682.

SMALLEY,A Commentary on Isaias83:

Descrivendo Oxford, New College 40:

[2. William of Luxeuil on Jeremias] [Prologue to Jeremias]

fol. 154 Direxit opera eorum in minibus prophete sancti. Verba ista scripta sunt Sap. xi, et dicta sunt ad litteram de Moise…

même Dominicain dans un sermon (…) du XIIIe siècle, Wadding s’est évidemment trompé quand il a dit de l’auteur:

claruit sub anno 1340 ; il aurait dû le vieillir environ d’un siècle. Maintenant est-ce lui qu’il faut admettre comme

auteur des postilles et non Guerric? Si nous hésitons entre l’un et l’autre, pour ce qui regarde Nicolas de Gorran nous n’hésitons pas».

78

Cfr. Catalogue général des manuscrits des bibliothèques publiques des départements, II, Paris 1855, p. 267: «635. (…) Incerti Expositio in Jeremiam. (…) Incipit: “Direxit opera eorum in manibus prophete sancti. Verba ista sunt scripta, Sap. X, et dicta sunt ad litteram de Moyse, et satis competunt Ieremie prophete.”».

79

Cfr. Catalogue général des manuscrits latins de la Bibliothèque Nationale de France, éd. Ph. Lauer, I, Paris 1939, p. 201: «573. – Guillelmus de Antona, Postillae in Vetus Testamentum. In Isaiam (1), Jeremiam (87) (…) Attribué aussi en partie à Guillaume de Luxeuil».

80

HENQUINET,Les écrits cit. (alla nota 2), p. 189.

81

HENQUINET,Notes additionnelles cit. (alla nota 5), p. 369.

82

Cfr. V. DOUCET, rec. P. GLORIEUX, Répertoire cit. (alla nota 1), in «Archivum Franciscanum

Historicum», 26 (1933), p. 208. 83

[Text]

fol. 154 v. Verba Ieremie. Hic incipit liber Ieremie qui dividitur in duas partes… [explicit]

fol. 256 … quod magis patet in historia.

A proposito delle Postillae in Jeremiam, Lamentationes et Baruch che seguono la

Postilla in Isaiam nel codice Oxford, New College 40, attribuite nello stesso codice a Guerrico:

It would hardly be practicable, on internal evidence, to decide whether they belong to Guerric or to the shadowy William of Luxeuil, O. P., to whom they are ascribed in MS Merton College 184. It will be disappointing if Guerric’s other postills should prove to be of this type.

STEGMÜLLER,Repertorium84:

2679. Direxit opera eorum in manibus prophetae sancti [Sap. II, I] – Verba ista scripta sunt

Sap. XI. Et dicta sunt ad litteram de Moyse… detrahunt multi, unde deberent eis gratias reddere.

- Verba Jeremiae – Hic incipit liber Jeremiae. Qui dividitur in duas partes, in prohemium, in tractatum. Qui incipit proprie secundo capitulo.

Expl: in carcere, quod magis patet in historia.

Oxford, Nex College 40 (XIII) f. 154-256: GUERRICUS,Jerem.

Padova, Antoniana 286 (V.DOUCET,Arch. Franc. Hist. 26 (1933) 208. cf. GUILELMUS DE LISSY et GUILELMUS DE ALTONA.

2. 10 Postilla in Lamentationes

GLORIEUX,Répertoire85:

Inspiegabilmente confondendo il De muliere forti di dubbia attribuzione con la Postilla in

Lamentationes:

Oeuvres probabile

y) Comm. in Lamentationes Jeremiae

Inc.: Laudes Ecclesie describit Salomon in figura muliebri fortis per 23 capitula Ms.: Paris, Nat. lat. 15.604 (f. 280-305a)

HENQUINET,Les écrits:

84

STEGMÜLLER,Repertorium cit. (alla nota 15), p. 376.

85

Cfr. par. 2. 9 Postilla in Jeremiam86.

SMALLEY,A Commentary on Isaias87:

Descrivendo Oxford, New College 40:

[Prologue to Lamentations]

fol. 256. Quis dabit capiti meo aquam, et oculis meis fontem… populi mei. In verbis istis scriptis Ieremie ix tangitur quadruplex causa…

Documenti correlati