• Non ci sono risultati.

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica e Informatica Tutor: Caterina Fenu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Condividi "Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica e Informatica Tutor: Caterina Fenu"

Copied!
5
0
0

Testo completo

(1)

Esercitazione 2 (16 Ottobre 2017)

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica e Informatica Tutor: Caterina Fenu

1. Sviluppare in serie di Fourier la funzione

f (x) =





−1 − sin(x), −4 ≤ x < −2,

x, −2 ≤ x < 2,

1 − sin(x), 2 ≤ x < 4.

2. Si scriva la serie di Fourier della funzione di periodo 2π definita da

Soluzione:

1. La funzione f (x) `e dispari. Infatti:

f (−x) =





1 + sin(x), −4 ≤ x < −2,

−x, −2 ≤ x < 2,

−1 + sin(x), 2 ≤ x < 4.

= −f (x)

Per questo i coefficienti a0 e ak sono nulli.

Inoltre L = 4 quindi ω = Lπ = π4, perci`o lo sviluppo in serie di Fourier della f (x) `e

Sf(x) =

X

k=1

bksin kπ 4x f (x) =





sin(x), x ,

x, x >

≤ 0 0

.

.

.

)

(2)

Si ha:

bk = 2 L

Z L 0

f (x) sin kπ

4x dx = 2 4

Z 4 0

f (x) sin kπ 4x dx

= 1 2

(Z 2 0

x sin kπ

4x dx + Z 4

2

(1 − sin x) sin kπ 4x dx

)

Integrando per parti il primo integrale e dividendo il secondo:

= 1 2

(

−xcos kπ4x kπ4

2 0

+ Z 2

0

cos kπ4x kπ4 dx +

Z 4 2

sin kπ

4x dx − Z 4

2

sin x sin kπ 4x dx

)

= 1 2

( 4 kπ

−2 cos kπ 2 − 0

+ 4 kπ

sin kπ4x kπ4

2 0

− cos kπ4x kπ4

4 2

− Z 4

2

sin x sin kπ 4x dx

)

= 1 2

(−8

kπ cos kπ

2 + 16 k2π2

 sin kπ

2 − 0

− 4 kπ



cos kπ − cos kπ 2

− Z 4

2

sin x sin kπ 4x dx

)

Per svolgere l’ultimo integrale utilizziamo le formule di Werner sin α sin β = 1

2(cos (α − β) − cos (α + β)) . Nel nostro caso α = x e β = kπ4x e quindi

cos (α − β) = cos (x − kπ

4x) = cos [(1 − kπ 4)x]

cos (α + β) = cos (x + kπ

4x) = cos [(1 + kπ 4)x]

da cui Z 4

2

sin x sin kπ

4x dx = 1 2

Z 4 2

cos [(1 − kπ

4)x] dx − Z 4

2

cos [(1 + kπ 4)x] dx



= 1 2

 sin [(1 − kπ4)x]

1 − kπ4

4 2

−1 2

 sin [(1 + kπ4)x]

1 + kπ4

4 2

= 1

2(1 − kπ4)



sin [(1 − kπ

4)4] − sin [(1 − kπ 4)2]



− 1

2(1 + kπ4)



sin [(1 + kπ

4)4] − sin [(1 + kπ 4)2]



= 1

2 − kπ2



sin (4 − kπ) − sin (2 − kπ 2)

− 1

2 + kπ2



sin (4 + kπ) − sin (2 + kπ 2) Dalle formule:

sin (α + β) = sin α cos β + cos α sin β sin (α − β) = sin α cos β − cos α sin β

(3)

si ha:

sin (4 − kπ) = sin 4 cos kπ − cos 4 sin kπ = (−1)ksin 4 sin (2 − kπ

2) = sin 2 cos kπ

2 − cos 2 sin kπ 2

sin (4 + kπ) = sin 4 cos kπ + cos 4 sin kπ = (−1)ksin 4 sin (2 + kπ

2) = sin 2 cos kπ

2 + cos 2 sin kπ 2

Proseguendo il calcolo si ha:

bk = − 4

kπcos kπ 2 + 8

k2π2 sin kπ 2 − 2

kπ(−1)k+ 2

kπcos kπ 2 −

Z 4 2

sin x sin kπ 4x dx

= − 4

kπcos kπ 2 + 8

k2π2 sin kπ 2 − 2

kπ(−1)k+ 2

kπcos kπ 2

− 1

2 − kπ2



(−1)ksin 4 − sin 2 cos kπ

2 − cos 2 sin kπ 2



+ 1

2 + kπ2



(−1)ksin 4 − sin 2 cos kπ

2 − cos 2 sin kπ 2



= cos kπ 2



− 4 kπ + 2

kπ + sin 2

2 − kπ2 − sin 2 2 + kπ2



+ sin kπ 2

 8

k2π2 + cos 2

2 − kπ2 − cos 2 2 + kπ2



+ (−1)k



− 2

kπ − sin 4

2 − kπ2 + sin 4 2 + kπ2



= cos kπ 2



− 2

kπ + 4kπ sin 2 16 − k2π2



+ sin kπ 2

 8

k2π2 + 4kπ cos 2 16 − k2π2



+ (−1)k



− 2

kπ − 4kπ sin 4 16 − k2π2

 .

Quindi lo sviluppo della f (x) ´e:

Sf(x) =

X

k=1

bksin kπ 4x =

X

k=1

 cos kπ

2



− 2

kπ + 4kπ sin 2 16 − k2π2



+ sin kπ 2

 8

k2π2 + 4kπ cos 2 16 − k2π2



+ (−1)k



− 2

kπ − 4kπ sin 4 16 − k2π2



sin kπ 4x

(4)

Dato che non ´e ne’ pari ne’ dispari, dobbiamo calcolare tutti e tre i coefficienti ao, ak e bk sapendo che ω = Lπ = 1.

a0 = 1 2L

Z L

−L

f (x) dx = 1 2π

Z 0

−π

sin x dx + Z π

0

x dx



= 1

2π[− cos x]0−π + 1 2π

 x2 2

π 0

= − 1

2π(cos (0) − cos (−π)) + 1

4π · π2 = −1 π +π

4 ak = 1

L Z L

−L

f (x) cos kx dx = 1 π

Z 0

−π

sin x cos kx dx + Z π

0

x cos kx dx



=

= 1 π

 1 2

Z 0

−π

sin [(1 + k)x] dx + Z 0

−π

sin [(1 − k)x] dx



+



xsin kx k

π 0

− Z π

0

sin kx k dx



= 1 2π

(

−cos (1 + k)x 1 + k

0

−π

+



−cos (1 − k)x 1 − k

0

−π

) + 1

π



(0 − 0) − 1

k2 [cos kx]π0



= − 1 2π

 1 − cos (1 + k)(−π)

1 + k +1 − cos (1 − k)(−π) 1 − k



− 1

πk2((−1)k− 1)

= − 1 2π

 −1 + (−1)k

1 + k +−1 + (−1)k 1 − k



− 1

πk2((−1)k− 1)

= ((−1)k− 1)



− 1

2π(1 + k) − 1

2π(1 − k) − 1 πk2



= (1 − (−1)k)

 1

2π(1 + k) + 1

2π(1 − k) + 1 πk2



per k 6= 1 bk = 1

L Z L

−L

f (x) sin kx dx = 1 π

Z 0

−π

sin x sin kx dx + Z π

0

x sin kx dx



=

= 1 π

 1 2

Z 0

−π

cos [(1 − k)x] dx − Z 0

−π

cos [(1 + k)x] dx



+



−xcos kx k

π 0

+ Z π

0

cos kx k dx



= 1 2π

( sin (1 − k)x 1 − k

0

−π

− sin (1 + k)x 1 + k

0

−π

)

− 1 kπ



(π(−1)k− 0) + 1

k[sin kx]π0



= 1

2π[(0 − 0) − (0 − 0)] − 1

k(−1)k− 1

k2π(0 − 0)

= −1

k(−1)k per k 6= 1

Per k = 1 dobbiamo calcolare sia a1 che b1. 2.

(5)

a1 = 1 L

Z L

−L

f (x) cos x dx = 1 π

Z 0

−π

sin x cos x dx + Z π

0

x cos x dx



=

= 1 π

 1 2

Z 0

−π

sin 2x dx



+ [x sin x]π0 − Z π

0

sin x dx



= 1 2π

(

−cos 2x 2

0

−π

) + 1

π{(0 − 0) + [cos x]π0}

= − 1

4π[1 − 1] + 1

π(−1 − 1) = −2 π b1 = 1

L Z L

−L

f (x) sin x dx = 1 π

Z 0

−π

sin2x dx + Z π

0

x sin x dx



=

= 1 π

 1 2

Z 0

−π

1 − cos 2x dx



+ [−x cos x]π0 + Z π

0

cos x dx



= 1 2π

(

x − sin 2x 2

0

−π

)

− 1

π{(π(−1) − 0) + [sin x]π0}

= 1

2π[(0 − 0) − (−π − 0)] + 1 + (0 − 0) = 1

2+ 1 = 3 2

Quindi lo sviluppo della f (x) ´e:

Sf(x) =

X

k=2

−1 π + π

4

2

π sin x + 3 2cos x (1 − (−1)k)

 1

2π(1 + k) + 1

2π(1 − k) + 1 πk2

 +

+ sin kx−1

k(−1)k (

cos kx )

Riferimenti

Documenti correlati

Se non è presente alcuna auto di questo modello e colore, la vendita non viene effettuata e viene restituito il valore booleano false..  Nuovi_arrivi

In questo caso la matrice ´ e reale quindi la sua coniugata coincide con se’ stessa.. Questo significa che l’aggiunta di A coindice con

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica ed Informatica Tutor: Caterina

Corso di laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica ed Informatica Tutor: Caterina

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica ed Informatica Tutor: Caterina

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica ed Informatica. Tutor:

Corso di Laurea in Ingegneria Elettrica, Elettronica ed Informatica Tutor: Caterina

Nevertheless this work represent a cornerstone on the subject of fluxgate magnetometers when Residence Times Difference is used as readout methodology; the